Zespół w swojej działalności zajmuje się zagadnieniami związanymi z geomechaniką, geotechniką, mechaniką skał oraz oceną wpływu podziemnych robót na powierzchnię terenu i obiekty budowlane.
Wykonywanych jest wiele prac naukowych i inżynierskich dla przemysłu, zarówno z kraju, jak i poza jego granicami (m.in. Niemcy, Republika Czeska, Holandia, USA).
Pozwoliło to na zbudowanie zespołu opartego o fachowców z dużym doświadczeniem i wyczuciem inżynierskim, niebojących się nowych wyzwań. W swoich pracach zespół wykorzystuje metody analityczne i numeryczne oparte na programach autorskich oraz na metodzie elementów skończonych, wyznając maksymę:
„Finite Element Analysis makes a good engineer great, and a bad engineer dangerous” (Robert D. Cook)
Zespół od lat prowadzi współpracę z czołowymi instytucjami naukowymi z różnych krajów.
Zespół od lat prowadzi współpracę z czołowymi instytucjami naukowymi z różnych krajów.
od prawej: K. Unrug (University of Kentucky), A. Sroka, S. Peng (West Virginia University), K. Tajduś, A. Preusse (RWTH Aachen)
od prawej: A. Preusse (RWTH Aachen), A. Sroka
Skład zespołu:
Profesor Stanisław Knothe (02.02.1919 – 31.12.2015), członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk.W 1951 roku ukończył pracę doktorską pt.: „Wpływ podziemnej eksploatacji na powierzchnię z punktu widzenia zabezpieczenia położonych na niej obiektów”, która stała się podstawą bardzo subtelnej i jasnej teorii ruchu górotworu spowodowanego pracami wydobywczymi. To podejście opiera się na koncepcji krzywej wpływu i wybraniu odpowiedniej funkcji Gaussa. Teoria została bardzo dobrze przyjęta do prognozowania problemów osiadania powierzchni w Polsce i na świecie oraz zainspirowała wielu, którzy pracowali nad problemami z osiadaniami spowodowanymi działalnością górniczą. Teoria ta jest nadal używana, pomimo dostępności bardziej zaawansowanych metod numerycznych. Profesor S. Knothe był również ekspertem od wentylacji kopalnianej.
Profesor S. Knothe uzyskał stopień dr hab. w 1954 roku, następnie profesora nadzwyczajnego w 1958 roku i profesora zwyczajnego w 1975 roku. Dwukrotnie zajmował stanowisko Dziekana Wydziału Górniczego AGH w latach 1958-1960, 1981-1984 i przez wiele lat był kierownikiem Katedry Wentylacji Kopalni.
W 1954 r. Prof. S. Knothe został zaproszony przez prof. W. Budryka do podjęcia badań w nowo powołanym Zakładzie Mechaniki Górotworu w Krakowie. Tam kierował Zakładem Mechaniki Skał, Laboratorium Przemienienia i pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu aż do przejścia na emeryturę. Jego wkład w rozwój, reputację i międzynarodowe uznanie Instytutu Mechaniki Górotworu były znaczące. Jego osobiste zaangażowanie w lobbing na budowę nowego budynku Instytutu Mechaniki Górotworu PAN (1968) było decydujące.
Profesor S. Knothe został wybrany członkiem korespondentem (1976) i członkiem rzeczywistym (1989) Polskiej Akademii Nauk, otrzymał tytuł Doktora Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1994). Pełnił funkcję członka (1960-2015), przewodniczącego (1981-1995), honorowego przewodniczącego (2003-2015) Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk, redaktora naczelnego Archives of Mining Sciences (1968-2003). Został zaproszony do udziału w radach naukowych instytutów i zaangażowany w szerokie konsultacje dla państwowych organów i spółek górniczych. Brał udział w licznych kongresach, sympozjach w kraju i za granicą. Profesor S. Knothe został uhonorowany najwyższymi nagrodami państwowymi i uznaniem społeczności górniczej.
Profesor S. Knothe spokojnie od nas odszedł 31 grudnia 2015 r. Pochowano go w Krakowie 13 stycznia 2016 r. z wyróżnieniem, w obecności rodziny oraz przedstawicieli środowisk akademickich i górniczych.
Przyjaciele, koledzy i jego uczniowie będą go pamiętać jako człowieka zasad i życzliwości.
Tekst o Prof. Knothe został zaczerpnięty z artykułu prof. Wacława Trutwina
Anton Sroka jest profesorem w Instytucie Mechaniki Górotworu Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Pracował również jako profesor w TU Clausthal (Niemcy) i TU Bergakademie Freiberg (Niemcy) oraz jako ekspert w Deutsche Steinkohle AG (Niemcy). Jest członkiem Międzynarodowego Towarzystwa Geodetów Górniczych, Międzynarodowego Stowarzyszenia Mechaniki Skał (ISRM) i Międzynarodowego Stowarzyszenia Mechaniki Gruntów i Fundamentowania.
Profesor Anton Sroka jest absolwentem Geodezji Górniczej na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1971). Na tej samej uczelni w 1975 r. uzyskał stopień doktora nauk technicznych, a w 2000 r. stopień doktora habilitowanego w dziedzinie geomechaniki górniczej. W latach 1971-1980 był asystentem, starszym asystentem i adiunktem na Wydziale Geodezji AGH. W 1980 r. opuścił Polskę. W latach 1982-1984 był asystentem dydaktycznym, a w latach 1984-1990 profesorem Uniwersytetu Technicznego w Clausthal/Dolnej Saksonii. W latach 1990-1999 pracował w koncernie węglowym Deutsche Steinkohle AG, odpowiadając za planowanie wydobycia górniczego w zakresie minimalizacji jego wpływu na powierzchnię i górotwór oraz minimalizacji sejsmiczności indukowanej. Był kierownikiem zespołu badawczego, który przeprowadzał badania we wspomnianym zakresie. W 1999 roku został profesorem zwyczajnym w dziedzinie geodezji górniczej i szkód górniczych na Uniwersytecie Technicznym Bergakademie Freiberg/Saksonia. W latach 2003-2013 był dyrektorem Instytutu Geodezji Górniczej i Geodezji w TU Bergakademie Freiberg. Był także Dziekanem Wydziału Nauk o Ziemi, Geotechniki i Górnictwa (2006-2009) oraz dyrektorem szkoleniowo-eksperymentalnej kopalni „Reiche Zeche” i „Alte Elisabeth” we Freibergu (2005-2012). Od 2008 roku jest zatrudniony jako profesor w Instytucie Mechaniki Górotworu Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. W 2012 r. uzyskał tytuł profesora nauk technicznych od Prezydenta Komorowskiego. W kwietniu 2013 r. przeszedł na emeryturę, obejmując stanowisko profesora honorowego w TU Bergakademie Freiberg, pozostając tam wykładowcą, a od połowy 2013 r. jest profesorem zwyczajnym w IMG PAN w Krakowie.
Profesor Sroka jest autorem i współautorem ponad 200 publikacji z zakresu geodezji górniczej, geotechniki i geofizyki górniczej, a także metod obliczeniowych, kilkudziesięciu tematów naukowych i badawczych oraz wielu projektów i wdrożeń dla górnictwa. Był promotorem 20 zrealizowanych prac doktorskich i recenzentem ponad 20 prac doktorskich oraz recenzentem wielu postępowań habilitacyjnych i profesorskich.
Jest organizatorem/współorganizatorem sesji naukowych w TU Bergakademie Freiberg, takich jak Geokinematischer Tag i Altbergbau-Kolloquium oraz pomysłodawcą międzynarodowej Konferencji im. Stanisława Knothego.
Tematyka realizowanych przez niego prac naukowo-badawczych i ekspertyz dla górnictwa krajowego i światowego lub urzędów państwowych wielu krajów dotyczy głównie obliczania deformacji terenu i skał oraz ich wpływu na powierzchnię obiektów w przypadku m.in.:
- eksploatacji złóż węgla, soli oraz rud żelaza i miedzi,
- eksploatacji złóż fluidalnych (ropy naftowej, gazu i siarki),
- drążenia tuneli,
- powstawania kawern, służących do magazynowania płynnych i gazowych zasobów energii,
- głębokich regionów geotermalnych, oraz
- podniesienia powierzchni terenu podczas likwidacji kopalń (poprzez zawadnianie).
Krzysztof Tajduś jest profesorem Instytutu Mechaniki Górotworu Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Jest członkiem Rady Naukowej Instytutu Mechaniki Górotworu Polskiej Akademii Nauk, Międzynarodowego Stowarzyszenia Mechaniki Skał (ISRM), Międzynarodowego Stowarzyszenia Mechaniki Gruntów i Fundamentowania oraz rzeczoznawcą w Państwowym Zespole Górniczym. Od 2018 r. jest redaktorem działu (w dziedzinie mechaniki skał) w czasopiśmie Archives of Mining Sciences (z IF).
W 2003 roku ukończył studia na Wydziale Górnictwa i Geoinżynierii Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie i uzyskał tytuł magistra inżyniera z zakresu geomechaniki. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w IMG PAN. W 2008 r. obronił podwójny doktorat: w dziedzinie górnictwa i geologii inżynierskiej na AGH oraz zakresu geotechniki w Niemczech na TU Bergakademie Freiberg. W 2016 r. obronił habilitację na kierunku górnictwo i geologia inżynierska w Głównym Instytucie Górnictwa. W 2009 r. został najmłodszym członkiem Komisji przy Urzędzie Górniczym ds. stanu zagrożenia wodnego i skalnego w Kopalni Soli „Wieliczka” S.A., a od 2010 r. jest członkiem Komisji ds. Ochrony Powierzchni. W latach 2011-2014 pracował na Wydziale Wiertnictwa, Nafty i Gazu AGH.
Profesor Tajduś jest autorem i współautorem ponad 80 publikacji, z których około jedna czwarta została opublikowana w czasopismach z IF (w dziedzinie mechaniki skał, mechaniki gruntów, górnictwa). Pracował w ponad 100 projektach branżowych w Europie związanych z przemieszczeniami górotworu, stabilizacją skał, tąpaniami, tunelowaniem, szczelinowaniem hydraulicznym, CBM oraz w prawie 30 krajowych i międzynarodowych projektach badawczych. Był recenzentem 9 prac doktorskich i habilitowanych oraz prawie 40 publikacji naukowych. Jest współorganizatorem konferencji Altbergbau-Kolloquium i Konferencji im. Stanisława Knothego.
Rafał Misa jest adiunktem w Instytucie Mechaniki Górotworu Polskiej Akademii Nauk w Krakowie.
W latach 2011-2017 prowadził zajęcia na Wydziale Górnictwa i Geoinżynierii Akademii Górniczo-Hutniczej. Od 2024 roku posiada tytuł doktora habilitowanego w dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych w dyscyplinie Inżynieria Środowiska, Górnictwo i Energetyka. Posiada tytuł doktora i magistra inż. z budownictwa oraz tytuł inżyniera w dziedzinie geodezji. Ukończył studia inżynierskie na Uniwersytecie Abertay Dundee w Wielkiej Brytanii oraz doktoranckie na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
Dzięki rocznemu stypendium rządu szkockiego w 2008 roku ukończył studia na Uniwersytecie Abertay Dundee w Szkocji otrzymując tytuł BSc with Honours w dziedzinie inżynierii lądowej (Civil Engineering). Jest absolwentem Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie – w 2009 r. uzyskał tytuł magistra inżyniera z budownictwa, a rok później inżyniera z geodezji. W tym samym roku ukończył studia podyplomowe na kierunku Manager innowacji w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. W 2015 r. ukończył studia doktoranckie w dziedzinie górnictwa i geologii inżynierskiej, a w 2016 r. obronił doktorat z budownictwa na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
Od 2010 r. należy do zespołu prof. Sroki w Instytucie Mechaniki Górotworu Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Zajmuje się zagadnieniami ochrony powierzchni przed skutkami eksploatacji podziemnej. Interesuje się szeroko rozumianą geomechaniką i geotechniką górniczą. Jest współorganizatorem konferencji Altbergbau-Kolloquium i Konferencji im. Stanisława Knothego.
Dr Misa jest autorem i współautorem 47 prac naukowych, kilku projektów badawczych (krajowych i międzynarodowych), ponad 60 projektów inżynieryjnych i ekspertyz w zakresie górnictwa węglowego, rudnego, solnego i naftowego oraz budownictwa i geotechniki, przeprowadzanych w Polsce i poza jej granicami. Dr Misa wygłosił referaty na 22 konferencjach i sympozjach międzynarodowych oraz 10 konferencjach krajowych.
Dawid Mrocheń jest zatrudniony od 2021 roku w Instytucie Mechaniki Górotworu Polskiej Akademii Nauk jako pracownik inżynieryjno-techniczny.
Jest absolwentem Akademii Górniczo-Hutniczej, gdzie w roku 2015 ukończył studia magisterskie na kierunku Geodezja i kartografia, w specjalności Geoinformacja i Geodezja Górnicza. W roku 2022 rozpoczął studia III stopnia w Szkole Doktorskiej AGH w ramach programu Doktorat wdrożeniowy, prowadząc badania w zakresie optymalizacji wyznaczenia parametrów modelu geomechanicznego. Zajmuje się wykorzystaniem i integracją nowoczesnych i klasycznych technik geodezyjnych m.in. UAV, LiDAR, InSAR, GNSS do opisu pola przemieszczeń na terenach górniczych i pogórniczych oraz parametryzacji modeli geomechanicznych.
Mgr inż. Dawid Mrocheń jest autorem lub współautorem 20 publikacji naukowych, ponad 20 opracowań i ekspertyz naukowo-technicznych w zakresie geodezji górniczej i ochrony terenów górniczych, a także wystąpił na 7 krajowych konferencjach prezentując rezultaty swoich prac.
